Перевод: с исландского на английский

с английского на исландский

to a loom

  • 1 hilla undir, sjást ógreinilega

    Íslensk-ensk orðabók > hilla undir, sjást ógreinilega

  • 2 vefstóll

    Íslensk-ensk orðabók > vefstóll

  • 3 vefr

    (-jar, -ir), m.
    2) woven cloth (dýrir vefir).
    * * *
    m. gen. vefjar; pl. vefir, gen. vefja; acc. pl. vefi, Rb. 358: [A. S., Engl., and Germ. web; Dan. væv]:—a web in the loom; ef vefr stendr uppi, N. G. L. i. 211, Js. 78; þar vóru konur ok höfðu færðan upp vef … rifu þær ofan vefinn ok í sundr, Nj. 277, 279, Fbr. 58; ek þóttumk uppi eiga vef, en þat var lín-vefr, hann var grár at lit, mér þótti kljáðr vera vefrinn … féll af einn kléinn af miðjum vefnum, Fms. xi. 49; en er vefr hennar féll, þá var vaðmálit fjórum álnum lengra en hón átti ván á, Bs. i. 367; einarðr vefr, Stj. 416: phrases, hafa uppi vef, slá vef, verpa vef (Darr.), kljá vef. The chief passages referring to the ancient weaving, are the Nj. l. c. with the poem Darraðar-ljóð, and the Jómsv. S. (Fms. xi. 49): the old upright loom is sketched in Olavii Reise-bog, and in Worsaae, No. 558; in Icel. it was (about A. D. 1780) displaced by the horizontal hand-loom (since called in Icel. the ‘Danish loom’), which is now in use; the appendages to an old loom were the vefjar-hræll, -hleinar, -ló, -skeið, -rifr, -vinda, see Björn.
    2. any textile stuff; dýrir vefir, Al. 85: esp. of brocade, altaris-klæði annat með sæi annat með ‘vef,’ Vm. 116; fjarg-vefr, guð-vefr, sigr-vefr, qq. v.
    COMPDS: vefjar-hökull, -kápa, -möttull, -skikkja, -upphlutr, m. a costly woven cope, mantle …, Vm. 68, 126, Nj. 24, Ld. 244, 328, Js. 78. vefjar-stofa, u, f. a weaving-room, Nj. 209.

    Íslensk-ensk orðabók > vefr

  • 4 MEIÐR

    (gen. -s or -ar), m.
    1) longitudinal beam; sledge-runner (þá reif hann meiðinn undan sleðanum); fig., standa á önderverðan meið með e-m, to stand in the forefront as a champion, to support one; mjök þótti mönnum á einn meið hallast með heim, it went all on one side with them;
    2) pole, log; telgja meið til rifjar, to cut a log into a loom-beam;
    3) tree (hrafn sat á hám meiði);
    4) gallows-tree (veit ek, at ek hekk vindga meiði á).
    * * *
    m., gen. meiðar, Gm. 34 (Bugge), but else meiðs, dat. meiði; [ meid or mei, Ivar Aasen; Swed. mede; perh. derived from meiða, of a lopped and barked tree]:— a pole or longitudinal beam, esp. the two long beams in a sledge, also called sleð-meiðr; þá reif hann meiðinn undan sleðanum, … en Arnkell laust af sér með meiðnum, … hann laust sleðmeiðnum í mót honum, … en meiðrinn kom á garðinn, … en sleðmeiðrinn brotnaði í fjötrar-raufinni, Eb. 190: the phrases, standa á öndverðan meið með e-m, to stand foremost on the meið, to stand at the upcurving of the sledge-bearers, i. e. to stand in the forefront as a champion, Bs. i. 141; cp. ‘staa paa meiom,’ and ‘meia-hals’ = the rising of the meid, Ivar Aasen; mjök þótti mönnum á einn meið hallask með þeim, it went all on one side (metaphor from a sledge capsizing), Bjarn. 59; váð-meiðr, a pole to hang clothes on for drying; nú skulu þér hér reisa við ána váðmeið, ok er konum hægt til þváttar at hreinsa stórföt … þat hygg ek at við þann meið festi hann ykkr upp, Glúm. 390, 391, Rd. 296; cp. váð-áss, Hrafn. 20.
    2. poët. a pole; telgja meið til rifjar, to shape a pole for a loom, to make a weaver’s loom, Rm. 15: of the mistletoe, af þeim meiði er mer (i. e. mær = mjór) sýndisk, Vsp.: of the gallows’ tree, Hðm. 18, Ht. (Yngl. S. ch. 26); and of the tree Yggdrasil, Gm. 34, Hm. 139, prob. from the notion of its being the gallows of Odin: so also the raven ‘á meiði’ in Bkv. 11 seems to mean the gallows, cp. Germ. galgen-vogel; in Hkv. 1. 5. it is perh. = váðmeiðr. The word can never be used of a living tree. In poetical circumlocutions of a man, vápna meiðr, passim, see Lex. Poët.

    Íslensk-ensk orðabók > MEIÐR

  • 5 HLEIN

    f., pl. ar, [Goth. hlains = βουνός, Luke iii. 5; akin to Engl. lean, Gr. κλίνειν]:— a rock projecting like a pier into the sea (= hlaðberg), freq. in western Icel.; lenda við hleinina, festa skipið við hleinarnar. hleina-kræða, u, f. a crust of moss on sea rocks, Bb. 2. 13.
    II. [Engl. loom, qs. loon? the A. S. form would be hlân, which however is not recorded]:— the loom in the old perpendicular weaving, Björn.

    Íslensk-ensk orðabók > HLEIN

  • 6 hræla

    (að), v. to beat the loom with a weaver’s rod (hræll).
    * * *
    að, older ræla, to beat a loom with a weaver’s rod; hún hrælaði vefinn með gullhræl, Od. v. 62, hrælaðr örum, Darr.; h. dún, to shake eider-down on a frame to cleanse it.

    Íslensk-ensk orðabók > hræla

  • 7 KLÉ

    * * *
    m., gen. kljá (kléa), pl. kljár, qs. kléar; [cp. Gr. λσία or λεία, qs. γλαία?]:—one of the stones to keep the warp straight in the old upright loom; þá er ek sló vefinn, þá féll af einn kléinn af miðjum vefnum ok tók ek upp, ok þá sá ek at kljár þeir vóru ekki nema manna-höfuð, Fms. xi. 49; manna-höfuð vóru fyrir kljána, Nj. 275. kljá-grjót, n. a weaver’s stones, Nj. 275, v. l.

    Íslensk-ensk orðabók > KLÉ

  • 8 KLJÁ

    I) (kljái, kljáða, kljáðr), v. to fix the weights (cf. klé) to a loom; vera á enda kljáðr, to have done; er ek á enda kljáðr at þola þat lengr, I can bear itno longer.
    II) from klé, weaver’s weight.
    * * *
    ð, [klé, pl. kljár], to fix the weights to a loom (see klé); mér þótti kljáðr vera vefrinn, Fms. xi. 49; harðkljáðr, hard stretched, Darr.: metaph., vera á enda kljáðr, to be finished, done; það er ekki á enda kljáð, there is no end of it as yet; vera út kljáðr, done; það er út kljáð um þau mál: kljá á enda, to wind up, to have done; er ek á enda kljáðr at þola þat lengr, Ísl. ii. 420.

    Íslensk-ensk orðabók > KLJÁ

  • 9 LÓMR

    m. loon, loom (the bird).
    * * *
    m. [Shetl. loom], the loon, ember-goose, columbus arcticus, Edda (Gl.), Eggert Itin.; metaph. from the cry of these birds, a cry, lamentation; cp. bar-lómr: in local names, Lóma-gnúpr, Nj.
    II. meanness; lómi beittr, Ýt.; ala lóm, Hallfred.
    COMPDS: lómbragð, lómgeðr, lómhugaðr.

    Íslensk-ensk orðabók > LÓMR

  • 10 læmingr

    (-s, -ar), m. loom (bird).
    * * *
    m., pl. læmingjar:— a loom (bird) = lómr, Gísl. 67, cp. 155: metaph., the phrase, í læmingi, by stealth, Gísl. 155; in Vígl. 22 the new Ed. reads í fleymingi.

    Íslensk-ensk orðabók > læmingr

  • 11 MINJAR

    f. pl. memorial, souvenir, keepsake (hann tók hringinn Draupni ok sendi Óðni til minja; þessa gripi skaltu eiga at minjum).
    * * *
    or better minnjar, f. pl., mod. menjar, which occurs in MSS. of the 14th century, thus, menjar, Fb. i. 531, ii. 24, Grett. 96 A, Fas. ii. 326 (15th century); gen. sing. menjar, Grett. 151 A (176 new Ed.), is no doubt false for menja: [akin to minni]:—memorials; hón tók hringinn Draupni ok sendi Óðni til minja, Edda 39; daprar minjar, Skv. 3. 52; þessa gripi skaltú eiga at minjum, Fms. ii. 246; lítið fingrgull … gott sagði mér hugr um ef ek næða nokkurum minjum Magnúss konungs, vi. 235; ok hafa menn þær minjar hans á Íslandi at hann hefir kristnað landit, x. 300; minjar várra viðskipta, Fs. 58; eilífar menjar ok minningar, Fb. ii. 24; hann spurði hvárt þeir hefði þess öngar minjar suðr í landit, Orkn. 218; þat sverð er þeir frændr höfðu langan tíma átt ok miklar menjar af haldit, i. e. a family heir-loom. Fas. ii. 326. minja-gripr, m. an heir-loom, an object kept in memory of a person, Nj. 203; saxit var menjagripr þeirra, ok hafði aldri ór ætt gengit, Grett. 96 A; hann hafði einn tygil-kníf á hálsi sér er móðir hans hafði gefit honum, hón kvað þat minjagrip, ok bað hann svá til geyma sem hamingja muni fylgja, Finnb. 266, Fs. 133.

    Íslensk-ensk orðabók > MINJAR

  • 12 SKAPT

    n.
    1) shaft, missile; skjóta skapti í móti e-m, to shoot a shaft against, to withstand;
    2) handle, haft, of an axe, hammer; shaft, pole of a spear (cf. hamarskapt, øxarskapt, spjótskapt);
    3) a shaft-shaped thing, e. g. a comet’s tail, the beam in a weaver’s loom, a peak on a helmet.
    * * *
    n., or better skaft, [A. S. sceaft; Engl. shaft; Dan. skaft; from skafa]:—prop. a ‘shaved stick,’ a shaft, missile, Hm. 127; skapti réttara, Gsp., Darr. 3, Gm. 9, Rm. 34, Fas. i. 173; this original sense is obsolete in prose (for Fas. i. 173 is a paraphrase from a lost poem), except in the metaph. and allit. phrase, skjóta skapti, Stj. 644, Odd. 22, El. 103; skjóta skapti í móti e-m, to shoot a shaft against, to withstand(cp. reisa rönd við e-m); at engi maðr mundi skapti skjóta í móti honum, Fms. vii. 210, xi. 344, Ld. 214; as also in the law phrase, skipta jörðu með skapti, to measure land with a spear, Gþl. 286.
    2. of a shaft-shapen thing, a comet’s tail, Fms. ix. 482: the beam in a weaver’s loom, Darr. 2; skaptið upp af hettinum, of a high-raised hood, Karl. 178, 286: the shaft by which a top is spun, in skapt-kringla: the phrase, sýnisk mér sem hann muni ekki þar lengi gengit hafa skapta muninn, Lv. 35.
    3. a handle, haft, of an axe, hammer, knife, the shaft or pole of a spear or the like; var skaptið (of an axe), svart af reyk, Eg. 183: of a spear-shaft, K. Þ. K. 96; hafði Ólafr skaptið ( the pole) en Hrappr spjótið (the spear’s head), Ld. 98; sviðu … járnvafit skaptið, Sturl. i. 63; this is the common Icel. sense of the word.
    II. in local names, Skapt-á, Shaft-river, [cp. the Scot. and Engl. name Shafto]; whence Skaptár-fell (sounded Skapta-fell, cp. Shap-fell in Westmoreland); Skaptar-fells-þing (sounded Skapta-fells-þing); whence Skapt-fellingar, m. pl. the men from S., Landn.; Skaptár-jökull, Skaptár-fells-jökull. 2. Skapti, a shaft-maker (?), as a nickname, and since as a pr. name, Landn.

    Íslensk-ensk orðabók > SKAPT

  • 13 uppi

    adv.
    1) up;
    sitja uppi, to sit up;
    hafa uppi øxina, to lift the axe;
    standa uppi, to be left standing (þeir, er þá stóðu uppi);
    to lie ashore, of a ship;
    var uppi röst mikil á firðinum, the current rose high;
    eiga vef uppi, to have a loom up, to be at work weaving;
    vera snemma uppi, to be up early;
    láta e-t uppi, to come forth with;
    2) vera uppi, to live (í þeira manna minnum, er þá vóru uppi);
    to be at an end, gone (var uppi hverr peningr);
    * * *
    adv. [Ulf. jupa; Dan. oppe], up, upon, above, cp. niðr and niðri, framm and frammi; sitja uppi, Nj. 220; jarl sat uppi, sate up, of a sick person. Fms. ix. 245; hafa uppi öxina. to lift, Nj. 19; hann grét uppi yfir honum, he wept, bent up over him. Fms. x. 174; þar stendr skip uppi, to lie ashore, Nj. 259; var uppi röst mikil á firðinum, the current rose high, Fms. xi. 145; seglit var u., the sail was up, Ld. 76; eiga vef uppi, to have a loom up, to be at work, weaving. Fms. xi. 49; borð eru uppi, x. 19, Hkr. ii. 192 (see borð); boginn má eigi einart uppi standa, cp. ‘neque semper arcum tendit Apollo,’ 623. 19; vera snemma uppi, to be up early, Fms. ix. 504; árla dags er uppi sá, Skíða R.: often with other prepositions, á uppi or uppi á, upon; á hjálminn uppi, Fms. xi. 133; þar u. á hellunni, Nj. 14; standa þar á uppi, 155; á heiðum uppi, Grág. ii. 352; uppi í; uppi í músina, Fms. i. 45; uppi í Meðaldal, 57; uppi með ánni, Nj. 154.
    II. metaph., láta e-t uppi, to come forthwith, Grág.; heiman-fylgja skal uppi vera við erfingja, is to be discharged, N. G. L. i. 49; hafa e-t uppi, to take forth, Nj. 32; hafa úróa uppi, to shew, Fms. ix. 270; skyldi uppi vera rannsökun, a ransacking was up, i. e. was to take place, Ld. 44.
    2. vera uppi, to be ‘all up,’ at an end; vóru uppi allar örvarnar, Fms. viii. 140; var u. hverr penningr, every penny gone, vi. 299; nú munu uppi sögur þínar, it will be all up with thy stories, 355.
    3. þeim er þá stóðu uppi, who were left, Hkr. i. 210; þessir vóru allir uppi ( lived) á einn tíma, Ísl. ii. 209: þat man æ uppi meðan Ísland er byggt, Landn. 149, v. l.

    Íslensk-ensk orðabók > uppi

  • 14 af-tæma

    ð, to ‘loom off,’ to empty, Fr.

    Íslensk-ensk orðabók > af-tæma

  • 15 BASMIR

    f. pl. an απ. λεγ. in a verse in Hervar. S. (Ed. 1847), p. 56; bauð ek þér bróðir basmir óskerðar, fé ok fjöld meiðma; a dub. word, cp. Germ. besem, Engl. besom; mod. Germ. besen, North Germ. besemer, Dan. bismer (Icel. reizla), which are all connected. Ivar Aasen records a Norse word basm or basma; the Norse basm means twenty threads of the warp ( basm here means loom?):—the Ed. in Fas. i. 207 gives a wrong spelling óskir tvær (qs. óskertar), and skips the word basrnir.

    Íslensk-ensk orðabók > BASMIR

  • 16 EINKA-

    * * *
    in compds., special, particular.
    * * *
    (rarely einkar-), in COMPDS denoting,
    I. special, personal, particular: einka-gjöf, f. a special gift, Lex. Poët. einka-grið, n. special truce, N. G. L. i. 417. einka-gripr, m. a special family heir-loom, Glúm. 339; bæði rúnar ok e., runes and tokens, Fms. vi. 274. einka-hlutr, m. a special, particular, personal thing, 625. 195. einka-jartein, f. a special token, Skálda 167. einka-leyfi, n. a law term, an especial leave, Grág. i. 364, ii. 491, 492: (mod.) a privilege. einka-lof, n. id., Grág. i. 6. einka-lækning, f. an especial remedy, Hom. einka-maðr, m. a person of special rank, a dignitary, Sks. 271, N. G. L. i. 4. einka-mál, n. pl. a special, personal agreement, treaty, Eg. 37, Fagrsk. 179, Fms. i. 23, ii. 290; binda sætt eiðum ok einka-málum, vii. 282: a privilege, e. ok réttarbaetr, Bs. i. 699, Js. 47, Játv. 8. einkar-eðli (einka-öðli), n. especial nature, Skálda 171, 677. 3. einkar-nafn, n. a special name, proper name, Edda 108. einka-skriptargangr, m. a special confession, Hom. 74. einka-sæla, u, f. happiness, beatitude, Greg. 18. einka-vinr, m. a particular friend, Bárð. 173, Nj. 77, v. l., Orkn. 448, (vide einga-vinr.)
    II. only: einka-dóttir, -barn, -sonr, etc., vide einga- above.

    Íslensk-ensk orðabók > EINKA-

  • 17 ljóma

    (að), v. to gleam, shine; ljómar af e-u, a thing gleams or shines (ljómaði af, er sólin skein á).
    * * *
    að, [A. S. leoman; Engl. loom], to gleam, shine, used impers. in old writers; viða ljómaði af, er morgun-sólin skein á þau hin ágætu klæði, Fms. i. 147; ok hversu ljómar af þeim dýrum klæðum, Al. 75; ok ljómaði víða af á sjáinn er sólin skein á, Fms. ii. 303; af hennar geislum ljómar innan alla myrkvastofuna, Mar.
    2. personal, in mod. usage, e. g. sólin ljómar, dagr ljómar, the day breaks; Ljómar ljós dagr, a hymn: part. ljómandi, shining, beaming; ljómandi fagr, beautiful.

    Íslensk-ensk orðabók > ljóma

  • 18 loku-þollr

    m. a beam in a weaver’s loom, Björn.

    Íslensk-ensk orðabók > loku-þollr

  • 19 rifr

    (gen. rifjar), m. warp-beam.
    * * *
    m., gen. rifjar, [akin to rif], the beam on which the warp hung in the ancient loom; maðr telgði þar meið til rifjar, Rm. 15; reiði-ský rifs = the hanging cloud of the rifr, the warp, poët., Darr.

    Íslensk-ensk orðabók > rifr

  • 20 SLÁ

    * * *
    I)
    (slæ; sló, slógum; sleginn; pret. also sleri), v.
    1) to smite, strike (slá e-n högg, kinnhest);
    2) slá hörpu, fiðlu, to strike the harp, fiddle;
    slá leik, to strike up, begin, a game;
    slá vef, to strike the web, to weave;
    3) to hammer, forge (slá gull, silfr, sverð);
    slá e-t e-u, to mount with (járnum sleginn);
    4) to cut grass, mow (slá hey, töðu, tún, eng);
    5) to slay, kill (síns bróður sló hann handbana);
    6) fig., slá kaupi, to strike a bargain;
    slá máli í sátt, to refer a matter to arbitration;
    slá hring um, to surround;
    slá manngarð, mannhring, to form a ring of men round;
    slá eldi í e-t, to set fire to;
    slá landtjöldum, to pitch a tent, or also, to strike a tent, take it down;
    slá festum, to unmoor a ship;
    slá netjum, to put out the nets;
    slá hundum lausum, to slip the hounds;
    7) with preps.:
    slá e-t af, to cut off;
    slá e-n af, to kill, slaughter;
    slá á e-t, to take to a thing;
    slá á glens ok glúmur, to take to play and sport;
    slá e-u á sik, to take upon one-self;
    slá á sik sótt, to feign illness;
    slá á sik úlfúð, to show anger or ill-will;
    ekki skaltu slíku á þik slá, do not betake thyself to that;
    impers., sló á hann hlátri, he was taken with a fit of laughter;
    sló ótta á marga, many were seized with fear;
    því slær á, at, it so happens that;
    ljóssi sleri (= sló) fyrir hann, a light flashed upon him;
    slá í deilu, to begin quarrelling (eitt kveld, er þeir drukku, slógu þeir í deilu mikla);
    impers., slær í e-t, it arises;
    slær þegar í bardaga, it came to a fight;
    slá niðr e-u, to put an end to;
    nú er niðr slegit allri vináttu, now there is an end to all friendship;
    slá sér niðr, to lie down, take to one’s bed;
    slá e-n niðr, to kill;
    slá e-u saman, to join (þeir slá þá saman öllu liðinu í eina fylking);
    slá til e-s, to aim a blow at one, strike at one;
    slá undan höfuð-bendunum, to slacken the stays;
    slá e-u upp, to spread a report;
    slá upp herópi, to raise the war-cry;
    impers., loganum sló upp ór keröldunum, the flame burst out of the vessels;
    slá út e-u, to pour out (þá er full er mundlaugin, gengr hón ok slær út eitrinu);
    slá e-u við, to take into use (þá var slegit við öllum búnaði);
    slá við segli, to spread the sail;
    ek hefi þó náliga öllu við slegit, því er ek hefi í minni fest, I have put forth almost all that I recollected;
    slá beizli við hest, to put a bridle on a horse;
    e-u slær yfir, it comes over, arises (slær yfir þoku svá myrkri, at engi þeirra sá annan);
    8) refl., slást;
    (sláða, sláðr), v. to bar (hliðit var slát rammliga).
    (pl. slár), f. bar, bolt, cross-beam (slá ein var um þvert skipit).
    * * *
    pres. slæ, slær, slær; pl. slám (m. sláum), sláið, slá: pret. sló, slótt, slóttú (mod. slóst, slóstu), sló; pl. slógu (slósk = slógusk, Sturl. ii. 208 C): subj. slægi: imperat. slá, sláðú: part. sleginn: a pret. sleri or slöri occurs as a provincialism in the old vellum Ágrip—sløru, Fms. x. 403; sleri, 394; slæri, i. e. slöri, 379: [Ulf. slahan = τύπτειν, παίειν; A. S. sleân, slæge; Engl. slay; Dan.-Swed. slaa; O. H. G. slahan; Germ. schlagen.]
    A. To smite, strike, Dropl. 13; slá með steini, Fms. viii. 388; slá e-n til bana, ii. 183; slá e-n högg, kinnhest, i. 150, ix. 469, 522, Ld. 134; slá knött, Vígl. 24; slá til e-s, to strike at one, Finnb. 306, Sturl. ii. 24 C; slá í höfuð e-m, Fms. v. 173.
    2. slá hörpu, fiðlu, to strike the harp, fiddle, Vsp. 34, Fdda 76, Am. 62, Bs. i. 155, Fb. i. 348, Fms. vii. 356 (in a verse), Sks. 704, Grett. 168 (hörpu-sláttr); slá hljóðfæri, Fms, iii. 184; slá slag, to strike up a tune; hann sló þann slag, … sló hann þá Gýgjar-slag… þann streng er hann hafði ekki fyrr slegit, Fas. iii. 222, 223, cp. drápa and drepa: slá leik, to strike up for a dance or game to begin, hann sá at leikr var sleginn skamt frá garði, Sturl. ii. 190; so in embroidery (see borð), slá danz, 117, Karl. 52: slá eld, to strike fire, Fms. ix. 234: slá vef, to strike the loom, in weaving, xi. 49, Darr.; slá borða, Fas. i. 193, 205.
    3. to hammer, forge; slá hamri, Vkv. 18; slá sverð, Þiðr. 21; slá þvertré af silfri í hofit, Landn. 313; slá saum, Fms. ii. 218, ix. 377, Stj. 451; hann sló gull rautt, Vkv. 5; slá herspora, Fms. vii. 183; sleginn fram broddr ferstrendr, Eg. 285; slá öxar eða gref, Stj. 451: to mount, járnum sleginn, Fms. v. 339, Fas. iii. 574: to strike off, of coin.
    4. to mow, cut grass; slegin tún, Nj. 112; þrælar níu slógu hey, Edda 48; ek mun láta bera út ljá í dag ok slá undir sem mest … slá töðu, Eb. 150, Fb. i. 522; slá teig þann er heitir Gullteigr, Ísl. ii. 344; slá afrétt, Grág. ii. 303; slá eng, 281, Gþl. 360: absol., þeir slóu (sic) allir í skyrtum, Ísl. ii. 349, Grág. ii. 281.
    5. to slay, smite, kill, Stj. passim, but little used in classical writings, where drepa is the word; sverði sleginn, 656 C. 4; slá af, to slay. Bs. ii. 56, 89, Stj. 183; slá af hest, to kill a horse, send it to the knacker: to smite with sickness, slá með likþrá, blindleik, blindi, Stj.; harmi sleginn, Fms. iii. 11.
    II. metaph. phrases; slá kaupi, to strike a bargain, Ld. 30, Fms. ii. 80; slá máli í sátt, to put it to arbitration, Fms. x. 403; slá kaupi saman, Fb. ii. 79: slá fylking, to dress up a line of battle, Fms. viii. 408; slá öllu fólki í mannhringa, x. 229; slá hring um, to surround, Nj. 275. Fas. ii. 523; slá manngarð, mannhring, to form a ring of men round, Eg. 80, 88, Fms. viii. 67, x. 229; eldi um sleginn, Sól.: slá í lás, to slam, lock, Sturl. i. 63: slá eldi í, to set fire to, Fms. vii. 83, xi. 420, Hdl. 47; slá beisli við hest, to put a bridle in a horse’s mouth. Fas. ii. 508: slá landtjöldum, to pitch a tent, Eg. 291, Fms. ii. 264; or also, to strike a tent, take it down, Fær. 147; slá landtjalds-stöngunum, to loosen them, Hkr. i. 26; slá festum, to unmoor a ship, ii. 222, Fms. viii. 288, 379; slá undan höfuð-bendunum, to slacken the stays, Al. 67; slá netjum, to put out the nets. Bs. ii. 145; slá hundum (or slá hundum lausum, Fms. ii. 174, x. 326), to slip the hounds, Hom. 120.
    2. with prepp.; slá e-n við, to display; slá við segli, to spread the sail, Fas. ii. 523; þá var slegit við öllum búnaði, all was taken into use, Fms. x. 36; ek hefi þó náliga öllu við slegit, því er ek hefi í minni fest, I have put forth all that I recollected, Bs. i. 59: slá e-n upp, to spread a report (upp-sláttr), Fms, viii. 232, ix. 358: slá niðr, to throw down, Hom. 110; hann sló sér niðr, he lay down, Fms. ii. 194; hann slær sér niðr ( takes to his bed) sem hann sé sjúkr, Stj. 520; nú er niðr slegit allri vináttu, an end to all friendship, Fms. vi. 286, xi. 72: slá út, to throw out, N. G. L. i. 31; slá út eitrinu, to pour it out, Edda 40: slá saman liðinu, to join the army, Fms. x. 268: slá upp ópi, to strike up, raise a cry, viii. 414, Fb. ii. 125: slá í sundr kjöptunum, ii. 26: slá á e-t, to take to a thing; slá á glens ok glímur, he took to play and sport, Fms. ii. 182; hann sló á fagrmæli við þá, begun flattering, Nj. 167; slá í rán, to betake oneself to robbery, Stj. 400: slá á heit, to take to making a vow, Fs. 91: slá á, to take on oneself; slá á sik sótt, to feign illness, Fms. vi. 32; slá á sik úlfúð, to show anger, ill-will, Eb. 114; skaltú ekki slíku á þik slá, at þrá eptir einni konu, do not betake thyself to that, Ísl. ii. 250: slá e-u af, to put off; eg hefi slegið því af.
    III. impers., it strikes or breaks out to a thing, i. e. the thing happens; loganum sló út um keröldin, flames broke out round the casks, Fms. i. 128; þá sleri ljósi fyrir hann sem elding væri, x. 394; sló á hann hlátri, he was taken in a fit of laughter, vii. 150; sló ópi á herinn, the men fell a-shouting, viii. 225; þá sleri á uþefjani ok ýldu, x. 379; sló þá í verkjum fyrir brjóstið, Sturl. ii. 127 C. Bs. i. 119; sló þá felmt ok flótta á liðit, the men were panic-stricken and took to flight, Fms. i. 45; þótt þunga eðr geispa slái á hana, vi. 199; sló mikilli hræðslu á konu þá, viii. 8; sló ifa í skap honum, 655 xii. 3, Stj. 424; því slær á ( it so happens), at hann réttir höndina í ljósit, Bs. i. 462; slær þegar í bardaga, it came to a fight, Fms. xi. 32; sló með þeim í mestu deilu, x. 99; í kappmæli, Fb. i. 327; hér slær í allmikit úefni, Nj. 246; var mjök í gadda slegit, at hann mundi fá hennar (cp. Dan. klapped og klart), 280; þá sló því á þá, at þeir fóru í á með net, Bs. i. 119.
    B. Reflex. to throw oneself, betake oneself; slósk hón at fram eldinum, she rushed to the fireside, Fms iv. 339; slásk á bak e-m, to go behind another, Sturl. i. 197 C; slásk aptr, to draw back; gæta þess at eigi slægisk aptr liðit, Ó. H. 214; þeir kómu í Valadal, ok slósk (sic = slógusk) þar inn, broke into the houses, Sturl. ii. 208 C; þá slógusk í Suðreyjar víkingar, Vikings infested, invaded the islands, Fms. i. 245; slásk í för með e-m, to join another in a journey, xi. 129; ef nokkurr slæsk í mat eðr mungát, ok rækir þat meirr enn þingit, Gþl. 15; hann slósk á tal við Guðrúnu, entered into conversation with G., Nj. 129; slásk í sveit með e-m, Ó. H. 202; slásk á spurdaga við e-n, to ask questions, Sks. 302 B; slásk á svikræði, Fms. vi. 179. ☞ The slæsk in Ld. 144 is an error for slævask, see sljófa.
    II. recipr. to fight; hann slóst við Enska í hafi, Ann. 1420, cp. Dan. slaaes, but it is unclass., for berjask is the right word.
    III. part. sleginn; með slegnu hári, with dishevelled hair, Finnb. 250: hón var mörgu sleginn, whimsical, Gþl. 3 (= blandin): sleginn, surrounded, Akv. 14, 29; sleginn regni, beaten with rain, Vtkv. 5: sleginn, coined, N. G. L. i. 5.

    Íslensk-ensk orðabók > SLÁ

Страницы
  • 1
  • 2

См. также в других словарях:

  • Loom (video game) — LOOM redirects here. For the theatre company, see Light Opera of Manhattan. For the AI language, see LOOM (ontology). Loom Cover art Developer(s) …   Wikipedia

  • LOOM — Entwickler: LucasArts Verleger: Softgold Publikation: 1990 Pla …   Deutsch Wikipedia

  • Loom (Computerspiel) — Loom Entwickler LucasArts …   Deutsch Wikipedia

  • Loom — Éditeur Lucasfilm Games Développeur Lucasfilm Games Concepteur Brian Moriarty …   Wikipédia en Français

  • Loom — Desarrolladora(s) LucasFilm Games Distribuidora(s) LucasFilm Games Diseñador(es) Brian Moriarty Plataforma(s) …   Wikipedia Español

  • LOOM (ontology) — Loom or LOOM is a knowledge representation language developed by researchers in the Artificial Intelligence research group at the University of Southern California s Information Sciences Institute. The Loom project s goal is the development and… …   Wikipedia

  • LOOM — Разработчик Lucasfilm Games Издатель …   Википедия

  • loom large — To take over a major part of someone s thoughts, life, etc • • • Main Entry: ↑loom * * * loom large see ↑loom, 1 • • • Main Entry: ↑large loom large : to have great importance or influence Rising tuition costs …   Useful english dictionary

  • Loom — (das englische Wort bedeutet Webstuhl) steht für: Loom (Computerspiel), ein Spiel von LucasFilm Games (1990) Loom (West Virginia), ein Ort in der USA Power Loom (engl. dampfkraftbetriebene Webmaschine), teilw. auch allgemein Webmaschine Loom… …   Deutsch Wikipedia

  • Loom, West Virginia — Loom is an unincorporated community in Hampshire County, West Virginia, USA. Loom (sometimes referred to as Loom Cemetery) is located between Capon Bridge and Hanging Rock along the Northwestern Turnpike (U.S. Route 50) on the western flanks of… …   Wikipedia

  • loom — loom; loom·ery; wark·loom; heir·loom; …   English syllables

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»